مرابه خانه ام ببر
مرا به خانه ام ببر كه شهر شهر، يار نيست
مرا به خانه ام ببر،به زير نخلهاي سبز،زير كپر كنار تش
مرا ببر به انتهاي شيخيان به لاله هاي سبز چم
مرا ببر به عمق چاه،چاه كتو،چاه و تلمبه عمو
مرا بغل كن و ببر به شاه و پير و زاده اش
مرا ببر به تپه ها،به كوههاي بي صدا به ملكلات و كوه مند
مرا به خانه ام ببر
تمام شب تمام روز،تمام ماه و سال من، شود فداي كاكلش
مرحم من كنگر من،بستر من اشكت من،كنون دگر شاه تويی گداه منم
نه مرده ام نه زنده ام،كاش شود سر و تنم ذره خاك وطنم
برادرم مرا ببر به خانه ام كه شهر شهر،يار نيست
من نشدم مست بهار،مست كجا؟ بست بلند بست بلند...
نظرات شما عزیزان: