ارسالی دوستان

حكايت كرد پير نكته گويي ز سوداي سياه كام جويي

سياهي چون شبه اندر خم قير            سوي شيراز رفت او زار و  دلگير

كه آرد برگ عيش خويش را ساز            بناي   زندگاني     سازد       آغاز

به سوداي بتي دل در گرو داشت          نهال وصل او در سينه مي كاشت

بدشتي   زادگاهش بود   مغدان           چه مغداني دهي بدتر ز زندان

سراسر سرزمينش ريگزار است          درخت   نخل   باغ آن ديار   است

گياهش  شوره و بوته همه خار       بصحرا نيست دياري    جز از مار

به تابستان   اگر   جنبيد     بادي         نشان   از     كوره     حداد دادي

ز قحطي هاي بدخيم جگر تاب         به لب رنگ    تبسم گشته ناياب

فرامش كرده  ياران شاد كامي           ز بي  برگي   نبد   آبي    به    جامي

پرنده گر كسي ديدي به باغي           نبد    مرغي     جز     انبوه   كلاغي

نبودي نغمه اي جز    قار قاري           نوايي بر   شدي گر از   كناري

ولي مغدان و هر بود و نبودش          بهم   در تافته با   تار و پودش

نه شيراز و نه وضع   بيمثالش          نه   باد   عنبر     آميز    شمالش

نه   حوري   طلعتان   مه   جبينش          نه سرو ناز   و شمشاد بهينش

بجز   نام كلاغ و   ريگ داغش          نپروردي     يكي نعمت   دماغش

غم يار و ديار از جانش ميكاست          وصال دوست را پيوسته مي خواست

شبي از ياد مخدان سخت بي تاب          فتاده   جان او اندر تب   و  تاب

همه شب رفت با ياد دلارام          نبد يك لحظه   اندر خواب و   آرام

چو خورشيد جهان افرو ز سر زد          صلاي كار بر هر   بام   و   در   زد

برون آمد     سياه      دلشكسته          ز شيراز   و   ز شيرازي گسسته

بريد از شهر و پيوست او بباغي          رسيد   اما    به     انبوه   كلاغي

به دل گفتا كلاغ اندر جهان نيست          كه اين   از كعبه   دل آمده كيست

سيه   چون ديد   يار   مهربان را          نه يار مهربان   پيوند    جان را

نشست او با هزاران غم شده جفت       به م‍ژگان   لولو   شهوار مي سفت

به ناگه ناله اي جان سوز سر داد         نواي شروه با   اين شعر در داد

كلاخا ياد مووهدو ياد مووهدو

  به ياد دولت ازاد مووهدو

سي كروون سرت بال بالكاكو ز مووهدو فري هم تا شالكاكو

تو سي فاتو بگو حال دل مو بگو از كار سخت و مشكل مو

بگو از كول مو اي يار جوني كه بي تو ام نميت یی زندگوني

مو از وختي كه بوات اش وعده ددسم كه فاطو ني خوتن يك شو نخوتسم

اول بوات اش گ سيه توتاي ما ني ولاتش هم نزيك جاي ما ني

ميگن جت بد رگن الا سفيدن پكه سيه و سفيد هيچكش ندیدن

مو دووهتم هرگسم و سيه نميدم اگه هادم و زر و پيل ميدم

اوساش گو صد تومون ني رشوشامبيت مزه چونه كرشيش كم نوامبيت

بره فكراكو اي سيه آسمون جل كه پل او تي روون ريتم دئن تل

اوشو ميگن ينا خود ما نه جورن بر ووهنا جت و سيه خاركورن

جت و لوري، خطير و سيه و كولي اشو زتسن همه انگ نكولي

اگه مو سيه بدم تو زندگوني تو هم دووهت جتي اي يار جوني

خيالش كه حلا كه سيه فخيرن ديه وامهرت تو ا ز دسش بگيرن

به اميد خدا و كنگ ليتم كرشي شي كسي مفتي نميتم

كلاخا ياد مووهدو ياد مووهدو

به ياد دولت ازاد مووهدو

سر شوم تا سحر خرك خيالم خم و خصه كمي نميت مجالم

چنون   روزم و كولم محك اشتن        كه فكراكو سرم شي خحك اشتن

يه كل فكر تو نامهرت    خو واشم        يكل و خم مي گم چه طهري واشم

شوا وختي كه میشم تو جل وجام         برم   خوتسي همه گپ مي زني شام

مو شي تو   ميكنم   تكليف بازي       مي گي بازي مكو كاري مي سازي

ميگم بازي   خووشن كيفم كرارن       تو نامهري    مي گي   شيطو   بويارن

ميگم   چشام     بسن   بريو هاكو        بره جي خلوتي   تو   خله ي رو

تو كايم وامبي و تو خليه ي   چم       مو ات وامي جرم   با صد چم و خم

ميم پشت   اندري   دسات    ميگرم        دو   دسي   دزكي    چشات   ميگرم

گلهن ي ناز تو ميگرمنم مو گپ و لنجت پر مچ ميكنم مو

كلاخا ياد مووهدو ياد مووهدو

به ياد دولت ازاد مووهدو

و شيراز اندسم رشوت درارم جمه و ارخلك و كوش بارم

النگو زردكي ام واسدن ديگ جمز مشك سيت وامي سنم خيگ

دو تا دسبند مهره زرديوني پرير ام واسدن سي يار جوني

نوار گل گلي جل مشك چرمي لكارد و اوكش و اوريس نرمي

همه يهنا مو سيت سوخات مارم يه ملكيني سي باج بوات مارم

ئي روزا وختشن كيسم ديه پرن گيرم بيت كافله ي كارم ديه گرن

ميگم دي ميرخلوم شي برمت آسوند سرت چرواكو موينات شنه هاكوند

ميتم بوليكي تو زهناي دشتي تو چهشي دشمنم نیش پلشتي

بيم شالك خر و تلويشه بارم تخي هيمه تخي هم بيشه بارم

سوارت هاكنم با صد افاده تو بوويگ واميكنم تا ديم كلاده

كاكام نيهمبونه بوام دله ميزند دايام سي خاطر تو بشكنه كند

كلاخا ياد مووهدو ياد مووهدو

به ياد دولت ازاد مووهدو

اگه چه سال دشتي خشك و كحطن سه چار سالي يه گووش بارو نريهتن

ديه شيراز و گل و بلبل نميتم ديه سلم و نرگس و سنبل نميتم

مو اي روزي ودندم باخ مووهدو مو و مووهدو و ريخي داخ مووهدو

لپي و سلم و تهما كاكل و اشك خداش ددسيم چمو ميت دي؟ كمي كشك

دل آدم و اشمش اگه خووش بيت ننش هرگس بشت تهماش تش بيت

اگه تم بيت دنيا هم نميتم نن و كاكل و خرما هم نميتم

دي بازيارامبيم و خله ميكاريم خسيل و شودر و دم كره ماريم

مو كوله ميكنم تو ري سرت بیت بورو تي اسپ تا بی بیت خووشش بيت

خسيلا كه تي اسپات ريهت هس هاكو سي بی بیت بعد پا گه يا پس هاكو

مهم سي كارخدا خم هيمه مارم آمخته كوله و بيخار كارم

خرش نيميت برش خيلي عزيزن تو نيم بوني همش تو جس و خيزن

كلاخا ياد مووهدو ياد مووهدو

به ياد دولت ازاد مووهدو

كلاخا بواي بدبختم چه حالن مو كم واشسن ترو شايد دو سالن

خور ناودسم از احوال دي بوام ونا هم ميدنم كه نبلدسن جام

مو كم واشسن ترو ديم اش گریدن و تو خو خووش هميشه ور پریدن

بگو سي كارخدا بوام پير مردن برنج و چي خوشش هرگس نخوردن

يه نونيش هاده تا او اسپت هاده تو برسوش باخبوني تا كسپت هاده

مكو كوي تندكي شي بوام كه پيرن اوكات تهلي مكو خوش جون سيرن

چه خهكي تو سرم امرو بريزم همش فرياد سي دي بواي عزيزم

اگه واشم ميگن ره پر جكومن همه كووهسار خرك دز و دومن

اگه ناشم دلم آزار مي كوند دل بيچاره ميل بار ميكوند

دريخا كه تفنگ امرو برم ني دريخا دسرسي و ورورم ني

بچ دشتي اگه دسش تفنگن هميشه حاضر ميدون جنگن

كلاخا ياد مووهدو ياد مووهدو

به ياد دولت آزاد مووهدو

خدايا شو تريكي من سراكو خمي كش كشتسم از دل دراكو

خم ديري كه اش ددسن شكسم مكو بارم نكه مو لوك مسم

مو كه ملا نبدسم ام شنفتن كه خت چن جي كلوم الله ات گفتن

كه عزت ميديم و هر كه ام ميت و ذلت ميديم و هر كه ام ميت

برت خان خد ا مشناس عزيزن تو كهلش صد غولوم و صد كنيزن

تو دولت تو بت خان ات تپوندن نماز و روزتم ري مات بوروندن

تو كه ميگن خداي بي كسوني فخير تر از مو تو دنيا كه دوني

خداوندا يچي مي گم بدت نيت كسي هرگس كس بيكس نوامبيت

فخيرم توت زتن دار فخيري چطو ديه ميلتن دسش بگيري

نكه مو چم بدن غير فخيرم كه شو تا روز از جونم ديه سيرم

خداوندا مو هم سيه هم فخيرم دوجا دار خووردسم خيري كه ديرم

كلاخا ياد مووهدو ياد مووهدو

به ياد دولت آزاد مووهدو

خــــــدواندا به هر کی خوار کورن به هــر کی مثل بوام شی بار زورن

بهر کی خوردسن تازونه خــــان به ه ر کی افتدن شی بونۀ خــــان

بدل پر خووینی وهنــا که پیرن تو کُند حــاکم و ظـــالم اسیـــرن

بحک جیــــــگر برشیده دیم بحک سینـــۀ خشکیــدۀ دیـــم

بحک اٍشکم سیـــر ناوده ی بوام بحک کخ خوهله واوده ی بـــــوام

بحک وختی کحط سالی اندن ری بچ باراش با دس خالــــی انــدن

خجالهتی که او تی ماش کشیدن به زحمه تی که او سی ماش کشیدن

بحک ووایـــه ورننده بوام بحک شـــون لیت دیــــم و دایام

بحک پی پتی پر خـــار کـاکــام کـــه کولۀ خار مارت سی تش بوام

که از بی پوشنی و سوم و سرمــا سـر شـوم میدرشت تـا بهد ناشتــا

که رحماکو و ای سیه بی کس و کار نجاتـــم هاده ام وارسو بر یــــــار

کلاخا یاد مووهدو یاد مووهدو

بیاد دولت آزاد مووهدو

رنک الکسا